Αν έχετε πάει στη Βουδαπέστη, τότε πιθανότατα έχετε ακούσει για το πιο συγκινητικό και θλιβερό μνημείο στον κόσμο. Αποτελείται από 60 ζευγάρια παλιές, φθαρμένες μπότες, παπούτσια και παιδικά σανδάλια. Όλα είναι κατασκευασμένα από διαφορετικούς τύπους χυτοσιδήρου και τοποθετούνται τυχαία στις όχθες του Δούναβη στη Βουδαπέστη, θυμίζοντας τη χειρότερη τραγωδία στην ιστορία της ανθρωπότητας - το Ολοκαύτωμα.
Μέχρι το 44, η Βουδαπέστη ήταν ένα ήσυχο μέρος. Μέχρι το 44, οι Εβραίοι δεν διώκονταν στη Βουδαπέστη. Ο διωγμός ξεκίνησε με την άνοδο στην εξουσία του φιλοναζιστικού Κόμματος του Βέλους. Ο ηγέτης του κινήματος επικοινώνησε με την χιτλερική κυβέρνηση και, έχοντας λάβει την έγκριση των ιδεών, ξεκίνησε ένα ανοιχτό «κυνήγι» για Εβραίους.
Η Βουδαπέστη, η οποία πριν από λίγους μήνες ζούσε μόνο για τα συμφέροντα των πολιτών της, μετατράπηκε σε μια πόλη φρίκης. Με την άφιξη του Arrows Crossed, άρχισαν μαζικές απελάσεις Εβραίων και Τσιγγάνων στην πόλη. Όλοι οι «ανεπιθύμητοι» άνθρωποι στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οι ίδιοι οι Ούγγροι, που συχνά διώκονταν χωρίς δίκη ή έρευνα, δέχθηκαν επίσης επίθεση. Τιμωρήθηκαν κυρίως για την απόκρυψη αυτών των «ανεπιθύμητων».
Εβραίοι από όλη τη χώρα στάλθηκαν στη Βουδαπέστη, στις όχθες του Δούναβη, από όπου στάλθηκαν σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πριν από αυτό, όμως, όλοι αναγκάστηκαν να βγάλουν τα παπούτσια τους. Μερικοί τοποθετήθηκαν σε φορτηγίδες και στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, ορισμένοι αντιμετωπίστηκαν επί τόπου … τα πτώματα ρίχθηκαν στον Δούναβη. Τα παπούτσια, φυσικά, χωρίστηκαν. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, τα παπούτσια ήταν ένα δημοφιλές και σπάνιο εμπόρευμα, έτσι οι Ναζί τα πήραν και στη συνέχεια τα πούλησαν.
Τα βέλη που διασχίστηκαν ήταν στην εξουσία μόνο για 5 μήνες, αλλά σε αυτό το διάστημα σκότωσαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους … έστειλαν σχεδόν ένα εκατομμύριο ανθρώπους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Στη μνήμη αυτών των τρομερών γεγονότων, ανεγέρθηκε ένα μνημείο. Ο Ken Tog'ay έδωσε την ιδέα στον διάσημο γλύπτη Gyula Power. Τα παπούτσια, που έχουν μείνει για πάντα στις όχθες του Δούναβη, είναι ένα ακριβές αντίγραφο των φθαρμένων, παλιών παπουτσιών που φορούσαν εκείνα τα χρόνια. Αυτά είναι τα παπούτσια και τα παπούτσια που άφησαν εδώ οι άνθρωποι την τελευταία τους μέρα στη Βουδαπέστη.
